Zamana Dair
Albert Einstein
Albert Einstein 14 Mart 1879 tarihinde Almanya’da doğmuştur. Kendisi tüm zamanların en büyük fizikçilerinden biri kabul edilen Teorik Fizikçidir. Einstein, görelilik teorisini geliştirmesiyle tanınmaktadır, ancak aynı zamanda kuantum mekaniği teorisinin gelişimine de önemli katkılarda bulunmuştur. 1905 yılında gelecekte fizikte devrim yaratacak dört makale yayınlamıştır. 1921 yılında fotoelektrik etki üzerine çalışmaları nedeniyle Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür. Albert Einstein, özel görelilik ve genel görelilik kuramları ile iki yüzyıldır Newton mekaniğinin hakim olduğu uzay anlayışında bir devrim yaratmıştır. Ömrünün büyük bir kısmını bütün kuramları birleştiren bir birleşik alan kuramı yaratmaya çalışarak geçirmiş ama bu çabaları sonuçsuz kalmıştır.
Görelilik Teorisi veya İzafiyet Teorisi, Albert Einstein tarafından ortaya atılmış olan, uzay ve zaman arasındaki ilişkiyi açıklayan bir bilimsel teoridir. Bu teori iki varsayıma dayanmaktadır: özel görelilik (madde ve enerji ilişkisi) ve genel görelilik (uzay ve zaman ilişkisi). Özel görelilik, yerçekiminin yokluğunda tüm fiziksel fenomenler için geçerlidir. Genel görelilik ise yerçekimi yasasını ve bu yasanın diğer doğa kuvvetleri ile ilişkisini açıklar.
Albert Einstein Özellikle uzay ve zaman kavramlarına farklı bakış açısıyla bakılması gerektiği göstermiş ve bu ikisinin harmanlanması olan uzay zamanı, eşzamanlılığın göreliliğini, kinematik ve yerçekimsel zaman genişlemesini ve uzunluk daralmasını içeren birçok kavramı tanıtmıştır.
Stephen Hawking
Stephen Hawking 8 Ocak 1942 tarihinde İngiltere’de doğmuştur. Einstein'dan bu yana dünyaya gelen en parlak teorik fizikçi olarak kabul edilen fizikçi, evrenbilimci, astronom, teorisyen ve yazardır. Kuantum Fiziği ve Kara delikler üzerine yaptığı çok kapsamlı çalışmalarla tanınmıştır. Oxford Üniversitesinde fizik eğitimine başladıktan üç yıl sonra doğa bilimlerinde birinci sınıf onur madalyasıyla ödüllendirilmiş ve daha sonra kozmoloji üzerine çalışmak üzere Cambridge'e gitmiştir.1973'de Gökbilim Enstitüsünden ayrıldıktan sonra Uygulamalı matematik ve Kuramsal fizik bölümüne geçmiştir. Evrenin temel prensipleri üzerine çalışmıştır. Roger Penrose ile birlikte Einstein'ın Uzay ve Zamanı kapsayan Genel Görelilik Kuramının, Big Bang'le başlayıp karadeliklerle sonlandığını göstermiş ve bu sonuç da Kuantum mekaniği ile Genel Görelilik Kuramı'nın birleştirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur. Bu buluş yirminci yüzyılın ikinci yarısının en büyük buluşlarından biri olmuştur.
Stephen Hawking 1960'ların başında 21 yaşındayken tedavisi olmayan Amyotrofik lateral skleroz (ALS) hastalığına yakalanmıştır. Motor nöronların zamanla yüzde seksenini öldürerek sinir sistemini felç eden; ancak beynin zihinsel faaliyetlerine dokunmayan bu hastalık, Hawking'i tekerlekli sandalyede yaşamaya mahkum etmiştir.
Stephen Hawking, teorilerini ve araştırmalarını dile getirdiği bir çok kitap yazmıştır. Kitapları kırk dile çevrilmiştir. En ünlü kitabı olan Zamanın Kısa Tarihi, astronomi ve modern fizik çalışmalarının amacı olan Evrenin yapısı, kökeni, gelişimi ve nihai kaderi hakkındadır. Bu kitapta aynı zamanda modern bilimcilerin evreni tanımlamak için kullandıkları, İki ana teori olan genel görelilik ve kuantum mekaniğini tartışmıştır. Bu kitap hakkında daha detaylı bilgiyi sitemizde bulunan "Öneriler" sayfasından bulabilirsiniz.
Roger Penrose
Sir Roger Penrose 8 Ağustos 1931 tarihinde İngiltere’de doğmuştur. Matematiksel fizikçi, matematikçi ve bilim felsefecisidir. Oxford Üniversitesi Matematik Enstitüsü'nde Matematik Fahri Profesörüdür ve aynı zamanda Wadham Koleji'nde Fahri Akademi Üyesidir. Penrose, matematiksel fizik alanında olan çalışmalarıyla tanınmıştır; özellikle de genel görelilik ve kozmolojiye olan katkılarıyla birçok ödül almıştır. Bunların içerisinde evrenin anlaşılmasına olanak sağlayan katkılarıyla 1988 yılında Stephen Hawking ile paylaştığı Wolf Fizik Ödülü de bulunmaktadır. Roger Penrose uzayzamanın özelliklerini anlayabilmek için kullandığımız matematiksel araçları kökten değiştirmiştir.1950'de Penrose üçgenini bulmuş ve bunu "kendi en doğal formundaki imkansızlık" olarak tanımlamıştır. 1967'de Penrose, twistor kuramını yaratmıştır. Bu Minkowski uzayındaki geometrik objelerin 4 boyutlu kompleks uzayda haritasını çıkarmaya yaramaktadır.1979’da Zayıf kozmik sansür hipotezinin daha güçlü bir versiyonu olan güçlü sansür hipotezini formüle etmeye başlamıştır.
Penrose ve James Terrell bağımsız olarak yaptıkları çalışmalarda ışık hızına yakın bir hızda hareket eden objelerin olağandışı eğri bir yol izleyeceğini veya dönmeye başlayacağını fark etmişlerdir ve bu etki Penrose-Terrel dönüşü olarak adlandırılmıştır. Penrose'un önemli başka bir buluşu ise 1971'deki dönen ağ teorisidir. Bu daha sonrasında uzay zaman geometrisinin döngü kuantum yerçekimi içerisinde oluştuğu fikrine temel oluşturmuştur.
Penrose aynı zamanda Büyük Patlama'ya alternatif olarak Konformal Döngüsel Kozmoloji Teorisini geliştirmiştir ve kara deliklerle ilgili birçok çalışma ve araştırma yapmıştır. 2020 yılında kara deliklerle ilgili çalışmalarıyla Nobel Fizik ödülünü almıştır ve bu gün 89 yaşında hala çalışmalarına ve bilimsel makalelerini yazmaya devam etmektedir.